|
W dobie telewizji ochrona dzieci przed pewnymi informacjami i obrazami jest bardzo utrudniona.
Rodzicom brak czasu na kontrolowanie ilości i treści oglądanych przez dzieci programów.
Brak im także świadomości i wiedzy na temat psychologicznych skutków:
- nadmiernego oglądania telewizji
- oglądania programów nieodpowiednich dla wieku dziecka
- oglądania programów nasyconych przemocą, seksem i wulgarnością
Telewizja niszczy ważne elementy dzieciństwa, m.in. poczucie bezpieczeństwa i optymizmu. Skupiając się na tematach
przerażających i szokujących, tworzy "syndrom złego świata".
Lansuje wzorce cynizmu, bezwzględności, pogardy; demoralizuje i uczy zachowań agresywnych.
Przeciętnie dzieci spędzają 20 godzin tygodniowo przed ekranem. Niektóre nawet 40 i więcej.
Do 18 roku życia młody widz obejrzy 8 tys. ekranowych morderstw i 100 tys. aktów przemocy.
Skutki nadmiernego oglądania telewizji przez dzieci:
- Nieumiejętność myślenia (oglądanie tv zmienia fizyczną strukturę mózgu dziecka); zanik wyobraźni, nieumiejętność
przewidywania konsekwencji - w telewizji ważne jest tylko tu i teraz
- Trudności z koncentracją (wartki potok obrazów tv uszkadza zdolność skupiania uwagi)
- Lenistwo umysłowe, nawyk biernej i bezkrytycznej konsumpcji produktów masowej kultury
- Obniżenie wyników w nauce
- Postawa życiowa: niecierpliwość, potrzeba ciągłej zewnętrznej stymulacji, nieustanne oczekiwanie rozrywki oraz
gratyfikacji bez pracy i wysiłku (łatwe konkursy z wysokimi nagrodami), szybkie popadanie w nudę
- Niezadowolenie z własnego wyglądu prowadzące do zaburzeń w jedzeniu lub depresji
- Niezadowolenie z posiadanych rzeczy (podsycane celowo przez reklamy)
- Zanik wrażliwości, znieczulenie na cudzy ból i krzywdę w realnym życiu
- Lęk, niepokój, nieufność, pesymizm, cynizm, demoralizacja, agresja
- Ograniczenie kontaktów z rówieśnikami, pogorszenie stosunków z członkami rodziny
- Obniżenie umiejętności społecznych i wskaźników inteligencji emocjonalnej
- Brak czasu i chęci na inne zajęcia (sport, czytanie, własna twórczość, rozmowy itd)
- Uzależnienie jak od narkotyku (potrzebne coraz większe i mocniejsze dawki wrażeń)
- U chłopców skłonność do postawy macho, agresji i pogardy dla kobiet, u dziewcząt cynizm, apatia lub agresja,
przyzwolenie na bycie traktowaną jako obiekt fizycznego pożądania
Skutki oglądania przemocy w telewizji:
Brutalne i przerażające programy telewizyjne mają krótko i długookresowe skutki - od lęków i fobii po stosowanie
przemocy i okrucieństwa w realnym życiu. Istnieje silny związek pomiędzy ilością oglądanej telewizji w wieku dziecięcym,
a agresją i kryminalną działalnością w wieku dojrzałym oraz skłonnością do maltretowania własnych dzieci. Programy
dla dzieci, zwłaszcza kreskówki, zawierają więcej przemocy niż programy dla dorosłych! Amerykańska Akademia
Pediatrów zaleca rodzicom, by dzieci do 2 roku życia w ogóle nie ogląda.ły telewizji, a dzieci starsze i nastolatki, by
nie korzystały dłużej niż 1-2 godz. dziennie z telewizji i komputera łącznie.
W setkach badań naukowych przeprowadzonych w USA udowodniono, że przemoc na ekranie prowadzi do wzrostu agresji w
realnym życiu. 7-11% dzieci naśladuje agresję ekranową, 30% znieczula się na przemoc, u wielu rodzi ona lęk. Gry
komputerowe, których tematyką jest zabijanie, uczą zabijania. Są to symulatory zbliżone tych, które służą do szkolenia
żołnierzy oraz agentów FBI. Ciągła stymulacja seksualna, często skojarzona z przemocą (w filmach i reklamach), wyzwala
fantazje seksualne, nierzadko o zabarwieniu agresywnym, odpowiedzialne za wzrost ilości dewiacji seksualnych oraz wiele
przestępstw na tle seksualnym (gwałtów, morderstw).
Od 1950r w USA przeprowadzono ponad 3500 badań na temat wpływu TV na wzrost przemocy w społeczeństwie.
Potwierdzają one ścisły związek między ekranową i realną przemocą. Badania przeprowadzone w reżimie epidemiologicznym
przez Lekarza Naczelngo USA udowodniły, że telewizja jest głównym czynnikiem odpowiedzialnym za wzrost przemocy i
przestępczości.
Opracowane przez fundację "ABCXXI - Program Zdrowia Emocjonalnego" na podstawie materiałów amerykańskich.
Powrót
|
|