Biblioteka w szkole Biblioteka w szkole
Szukaj: 
Aktualny numer 10/13
Na skróty
Aktualny numer
Prenumerata i zakup numerów archiwalnych
Archiwum
Zawartość wszystkich numerów "BwS"
w programie MOL
Wyszukiwarka
Informacje dla autorów
Sklep internetowy
Bibliografia materiałów repertuarowych dla szkół
Bank przydatnych
materiałów
Partnerzy
Galeria bibliotekarzy
KONTAKT
"Biblioteka w Szkole"
00-950 Warszawa
skr. pocztowa 109
email:
bws@sukurs.edu.pl
tel./fax 0-22 832 36 12
tel. 832 36 11
Bohaterowie bajek i ba¶ni: czarodzieje i czarnoksiê¿nicy

 

 

W ba¶niowych opowie¶ciach czêsto pojawia³y siê najró¿niejsze nieziemskie istoty. S³u¿y³y one do wyt³umaczenia przeró¿nych tajemniczych zjawisk, które du¿o, du¿o pó¼niej wyja¶ni³a nauka. W ba¶niach prawda miesza³a siê z nieprawd±, dobrzy czarodzieje ze z³ymi czarnoksiê¿nikami...

 

Czary by³y od zawsze

 

 

Z dawien dawna na ca³ym ¶wiecie ludzie korzystali z czarów. Zaklinali ¿ywio³y - wodê, ogieñ, wiatr - aby zapanowaæ nad gro¼n± przyrod±. Sporz±dzali tajemnicze mikstury na nêkaj±ce ich choroby. Z gwiazd, zwierciade³ starali siê odczytaæ przysz³o¶æ. Do dzi¶ w¶ród ludów Afryki i Ameryki ¿yj± ludzie obdarzeni magicznymi zdolno¶ciami. S± to szamani, magowie lub druidzi.

 

 

Amulety i talizmany

 

Nic tak nie chroni przed z³em i nieszczê¶ciem jak amulet, czyli magiczny przedmiot. Znanym amuletem jest koñska podkowa zawieszona nad wej¶ciem. Taki talizman przynosi posiadaczowi powodzenie i szczê¶cie. Wystarczy tylko uwierzyæ.. A kto nie wierzy w czterolistn± koniczynê?

 

Jak to jest z czarodziejami..

 

 

Czarodzieje zazwyczaj nie budzili strachu, lecz przeciwnie - powa¿ano ich jako mêdrców, znachorów, a tak¿e historyków i nauczycieli, przekazuj±cych wiedzê nastêpnym pokoleniom.

 

Konieczny warunek do czarowania

 

¯eby sta³ siê czar, potrzebne jest zaklêcie. Najczê¶ciej u¿ywanym zaklêciem jest tajemnicze s³owo "abrakadabra". W rzeczywisto¶ci jest to staro¿ytne zaklêcie, które znaczy "precz!". W ¶redniowieczu by³o to zaklêcie stosowane przeciwko chorobie. Wpisywano je w odwrócony trójk±t.

 

 

Jak rozpoznaæ czarodzieja?

 

 

W zaczarowanym ¶wiecie ba¶ni czarownicy, czarodzieje i czarnoksiê¿nicy s± o wiele potê¿niejsi od czarownic. Potrafi± nie tylko sprowadziæ burze i nawa³nice, ale mog± dowolnie zmieniaæ postaæ. Ich siedzib± jest najczê¶ciej zamek po³o¿ony w niedostêpnych górach. Czarodziej to zazwyczaj starszy pan, ale nikt nie wie, ile dok³adnie ma lat. Podobno tyle, ile w³osów w swojej brodzie…

 

Wygl±d czarodzieja:

  • mycka czyli wysoki kapelusz
  • siwe w³osy
  • przenikliwy wzrok,
  • na nosie ma³e okulary
  • d³uga broda
  • d³uga szata w magiczne znaki
  • laska ozdobiona tajemniczymi znakami
  • ksiêga zaklêæ

  •  

    Czym zajmuje siê czarnoksiê¿nik?

     

     

    Czarnoksiê¿nik jest bardzo m±dry. Zna mnóstwo zaklêæ. Kiedy patrzy w szklan± kulê, widzi to, co dopiero siê zdarzy. W nocy obserwuje przez lunetê gwiazdy, swoje spostrze¿enia zapisuje w wielkiej ksiêdze, zamykanej na klucz. Czarodzieje byli czêsto doradcami królów. Robili magiczne napoje, które uzdrawia³y chorych.

     

    S³awni czarodzieje z ksi±¿ek

     

    Merlin

    Czarodziej wszech czasów, jeden z bohaterów legend o królu Arturze i rycerzach Okr±g³ego Sto³u. By³ nauczycielem i doradc± króla Artura. To on przyczyni³ siê do og³oszenia Artura królem, gdy ten wyci±gn±³ ze ska³y magiczny miecz Excalibur.

     

    Dumbledore

    Profesor Albus Dumbledore by³ dyrektorem Szko³y Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie i zarazem najpotê¿niejszym czarodziejem swoich czasów. Za³o¿yciel Zakonu Feniksa. Dumbledore zas³yn±³ ze zwyciêstwa nad czarnoksiê¿nikiem Grindelwaldem, z odkrycia dwunastu sposobów wykorzystywania smoczej krwi oraz ze swoich dzie³ alchemicznych napisanych wraz z Nicolasem Flamelem. By³ jedynym czarodziejem, którego lêka³ siê Lord Voldemort.

     

     

    Harry Potter

    To ca³kiem (prawie) zwyczajny ch³opiec. Talent do czarów ujawni³ w wieku 11 lat. Uczeñ Szko³y Magii i Czarodziejstwa Hogwart, w której poznaje tajniki sztuki czarnoksiêskiej i prze¿ywa niesamowite przygody.

     

    Gandalf

    Jeden z g³ównych bohaterów ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii ¦ródziemia. M±dry i do¶wiadczony czarodziej "bia³ej magii". S³yn±³ ze sztuki czarowania ogniem i ¶wiat³em. S³u¿y³ rad± krasnoludom, hobbitom i elfom. Pomóg³ ludziom w walce przeciw z³ym czarnoksiê¿nikom i goblinom.

     

    Gargamel

    Czarodziej niedorajda, odwieczny wróg Smerfów, mieszkaj±cy w upiornym zamku, w³a¶ciciel kota Klakiera.

     

    Panoramiks

    D³ugobrody i rozczochrany druid z francuskiego komiksu o Asteriksie. Przygotowywa³ on dla nieugiêtych Galów z wioski magiczny napój, dziêki któremu uzyskiwali nadludzk± si³ê. Sk³ad napoju pozostaje tajemnic±, wiadomo tylko, ¿e niezbêdnym sk³adnikiem by³a jemio³a.

     

    Pan Twardowski

    To s³awny polski czarownik, który sprzeda³ duszê diab³u w zamian za czarnoksiêskie moce. Przedstawiany jest jako szlachcic z sumiastym w±sem, w ¿upanie, kontuszu, z karabel± u boku oraz czapk± z piórem.
    Twardowski podpisa³ diab³u cyrograf na sw± duszê, któr± czart mia³ mu odebraæ w Rzymie. Czarodziej sprytnie unika³ spotkania z diab³em, a chc±c odwlec realizacjê umowy, wymy¶la³ dla czarta absurdalne prace, jak np. ukrêcenie bicza z piasku, zrobienie proszku z suszonej wody czy wbicie gwo¼dzia w ziarnko maku itp. Diabe³ w koñcu porwa³ Twardowskiego podstêpem, buduj±c karczmê o nazwie " Rzym". Czarodziej, bêd±c ju¿ w mocy diab³a, unoszony do piek³a, ratowa³ siê modlitw±. Wówczas diabe³ uciek³ w pop³ochu, zostawiaj±c go zawieszonego miêdzy niebem i ziemi±. Twardowski chwyci³ siê ksiê¿yca i tam ju¿ pozosta³.

     

    Szed³ czarodziej przez rzeczkê,
    Zgubi³ z³ot± laseczkê,
    A z ni± wszystkie swe czary,
    Co ich mia³ tam do pary!
    Stan±³ smutny nad rzek±,
    £zy po brodzie mu ciek±.
    Ka¿dy teraz siê dowie,
    ¯e to w lasce s± czary,

    A on sobie - pan stary,
    Jak ci wszyscy zwyczajni panowie...

                Ewa Szelburg-Zarembina - Szed³ czarodziej

     

    To w³a¶nie ja - Czarodziej znany,
    Przez wszystkie dzieci uwielbiany,
    Bo jestem znawc± ró¿nych czarów
    I ile zechcê mam dolarów,
    Funtów, z³otówek - nie od ¶wiêta.
    O jaki¿ z Ciebie chwalipiêta!
    Uwielbiam ¿arty, a na psoty
    Nigdy nie zabraknie mi ochoty.

    Zamieniam ludzi z³ych w kamienie,
    Bo te¿ nie lubiê ich szalenie.
    Dobrym - co zechc± - wyczarujê.
    Zwykle siê przez to dobrze czujê.
    Choæ miewam czasem zastrze¿enia,
    To spe³niam ludziom ich ¿yczenia!
    Bo "czary-mary" dzia³a wszêdzie.
    Niechaj rado¶nie tutaj bêdzie!

    Agnieszka W±torek - Perypetie z magi±

     

     

     

    Mo¿e chcesz odwiedziæ zaczarowane miejsca z bajek,
    spotkaæ siê z czarodziejami? To wcale nie jest trudne.
    Wystarczy ksi±¿ka i odrobina wyobra¼ni...

     

    Frank Baum "Czarnoksiê¿nik z Krainy Oz"

    Walt Disney "Czarodziej Merlin"

    Natalia Ga³czyñska "O wró¿kach i czarodziejach"

    Johann Wolfgang Goethe "Uczeñ czarnoksiê¿nika"

    Janusz Korczak "Kajtu¶ Czarodziej"

    "Ksiêga ba¶ni i mitów"

    Artur Oppman "Pan Twardowski"

    Christopher Paolini "Eragon"; "Najstarszy"

    John Patience "Hokus - pokus: ksiêga czarownic i czarowników"

    Joanne Kathleen Rowling - seria o Harrym Potterze

    John Ronald Reuel Tolkien "Hobbit czyli tam i z powrotem";
    "W³adca Pier¶cieni"

     

     

    Bibliografia:

    Antologia poezji dzieciêcej /wybra³ i opracowa³ Jerzy Cie¶likowski. Wroc³aw, Zak³ad Narodowy im. Ossoliñskich 1981

    Daxelmuller Christoph "Magia, wied¼my i czarnoksiê¿nicy". Wroc³aw, Atlas 2004

    Hill Douglas "Wied¼my i czarownicy: poznaj ¶wiat magii, dzieje, tajemnice i wierzenia ludzi uprawiaj±cych magiê". Warszawa, Arkady 1998

    Ksiêga ba¶ni i mitów. Lublin, Wydawnictwo Pawe³ Skokowski 2001

    Martin Jerzy W. "O czarach - marach". ¦wierszczyk 2004 nr 22 s. 5-6

    Tylicka Barbara "Bohaterowie naszych ksi±¿ek: przewodnik po literaturze dla dzieci i m³odzie¿y". £ód¼, Literatura 1999

    W±torek Agnieszka "Dialogi wierszem pisane na okazje wci±¿ te same" (propozycje scenariuszy do przedstawieñ szkolnych i nie tylko). Kraków, Oficyna Wydawnicza "Impuls" 2005

     

     



    wersja spakowana w formacie Microsoft Word (1141 KB)

    dzia³: Krótkie gazetki na d³ugie przerwy