|
|
WIE¦CI
BIBLIOTECZNE |
ANDRZEJ - (mêski, mê¿ny), imiê pochodzenia greckiego. W Polsce u¿ywane od XII wieku
w formie Andrzej, Jêdrzej, Ondrzej, Andrasz, Ondrasz, Andraszek, Ondraszek, Andresz.
KATARZYNA -(czysty, bez skazy, prawy), imiê ¿eñskie pochodzenia greckiego.
|
Andrzejki
¦wiêty Andrzej uwa¿any jest za patrona panien, które chc± wyj¶æ za m±¿. Wigilia jego imienin, przypadaj±ca
na 29 listopada, to tradycyjny wieczór wró¿b.
Dziewczêta spotykaj± siê w swoim gronie, by za pomoc± wró¿b choæ trochê odgadn±æ przysz³o¶æ. Przede
wszystkim jednak, by dowiedzieæ siê, kiedy wyjd± za m±¿ i kim bêdzie ich wybranek.
Katarzynki
Podobne ¶wiêto obchodz± ch³opcy w wigiliê ¶wiêtej Katarzyny, 24 listopada.
To stary polski zwyczaj ludowy. Dzi¶ jest ju¿ prawie zapomniany. W przeddzieñ imienin ¶wiêtej Katarzyny 24
listopada, ch³opcy urz±dzali sobie wieczór wró¿b. Byli przekonani, ¿e za pomoc± najró¿niejszych sztuczek
dowiedz± siê, która dziewczyna o nich my¶li, jakie imiê bêdzie nosiæ przysz³a ¿ona. |
¦wiêta Katarzyna klucze pogubi³a, ¶wiêty Jêdrzej znalaz³, zamkn±³ skrzypki
zaraz (tzn. koniec ¶piewów, tañców i zabaw). |
Kiedy na Andrzeja poleje,
poprószy, ca³y rok nie w porê,
rolê moczy, suszy. |
A teraz czas na wró¿by!
Do d³ugiej nitki przywi±zujemy obr±czkê i delikatnie wpuszczamy j± do szklanki, tak, ¿eby nie dotyka³a
dna. Trzymamy za koniec nitki i liczymy, ile razy obr±czka uderzy o szklankê. Tyle lat minie, zanim zmienimy stan
cywilny.
|
Do wró¿enia mo¿na u¿yæ tomiku poezji. Dziewczêta zadaj± pytania o przysz³o¶æ, a nastêpnie podaj±
numer strony i wers. Wybrana osoba odszukuje wskazany fragment i odczytuje go na g³os. czasami zdarzaj± siê
odpowiedzi tak trafne, ¿e trudno uwierzyæ w ich przypadkowo¶æ. |
Do tej wró¿by bêd± potrzebne nam jab³ka. Obieramy je cieniutko, a obierzyny rzucamy za siebie. Je¶li siê
dobrze postaramy, z kszta³tu, w jaki siê one u³o¿± uda nam siê odczytaæ literê, na jak± zaczynaæ siê bêdzie
imiê ukochanego. |
*
Najbardziej znan± wró¿b± jest oczywi¶cie lanie wosku. Du¿± miskê nape³niamy wod±, w garnuszku topimy
wosk. nastêpnie przez ucho od klucza lejemy go na wodê. Gdy zastygnie, wyjmujemy otrzyman± w ten sposób formê
i ogl±damy pod ¶wiat³o. Od naszej fantazji zale¿y, jak± przysz³o¶æ odczytamy z obrazów, które na ¶cianie
utworzy jej cieñ.
*
Aby dowiedzieæ siê co komu pisane , nasze babki wk³ada³y pod talerzyk obr±czkê , mirt i ró¿aniec.
Która wyci±gnê³a obr±czkê, t± czeka³o prêdkie zam±¿pój¶cie. Dziewczyna która chwyci³a ga³±zkê mirtu,
pogodziæ siê musia³a ze staropanieñstwem, za¶ wyci±gniêty ró¿aniec symbolizowa³ klasztor.
*
Na ma³ych karteczkach zapisujemy imiona ch³opców i wk³adamy je pod poduszkê. Tu¿ po przebudzeniu losujemy jedn±
karteczkê i odczytujemy imiê przysz³ego mê¿a.
*
Aby dowiedzieæ siê, która z dziewcz±t pierwsza wyjdzie za m±¿, mo¿na u¿yæ butów. po jednym bucie ka¿dej
z uczestniczek uk³adamy wzd³u¿ pokoju, jeden za drugim. Czyj but jako pierwszy przekroczy próg, ta panna mo¿e
my¶leæ o sukni ¶lubnej i d³ugim welonie.
Udanych wró¿b!
Andrzejkowa krzy¿ówka
- Lejemy wosk przez dziurkê od klucza.
- W przeddzieñ jej imienin (25 listopada) ch³opcy urz±dzaj± wieczór wró¿b.
- Wspó³czesna zabawa, tañce.
- Przepowiadanie przysz³o¶ci.
- Andrzej inaczej.
- W przeddzieñ jego imienin (30 listopada) dziewczêta urz±dzaj± wieczór wró¿b.
- Inaczej wyj¶cie za m±¿.
- Z niego zrobione s± ¶wiece.
- Nadawane dziecku podczas chrztu.
|
|
Noc Andrzeja ¶wiêtego
przywiedzie mi narzeczonego |
Na ¶wiêtego Andrzeja
dziewkom z wró¿by nadzieja |
wersja spakowana w
formacie Microsoft Word (24 KB)
dzia³: Krótkie gazetki na d³ugie przerwy
|