|
Ba¶nie, legendy i mity to opowie¶ci, które powsta³y przed wiekami. By³y przekazywane z ust do ust, zanim ludzie wynale¼li pismo. Gawêdziarze snuli opowie¶ci o czarach, które zaw³adnê³y wyobra¼ni± kolejnych pokoleñ. W opowie¶ciach tych bardzo czêsto pojawia³y siê wró¿ki i czarownice.
Z historii czarownic
Z dawien dawna uznawano czarownice za po¶redniczki diab³a. W ¶redniowiecznej Europie g³o¶ne by³y procesy czarownic, Za takie uznawano kobiety pozostaj±ce, wed³ug opinii otoczenia, w kontakcie z si³ami nadprzyrodzonymi. Przypisywano im zdolno¶æ odgadywania przysz³o¶ci i wp³ywania na ni± dziêki zabiegom magicznym. By³y to zazwyczaj niewinne kobiety, których odmienno¶æ wygl±du, obyczajów i zachowania, a czasem niechêæ i osobiste porachunki mo¿nych stawa³y siê przyczyn± skazywania ich na spalenie na stosie.
Czary - mary, hokus - pokus
Podobno s³owo "wied¼ma" pochodzi od s³ów: wiedzieæ, wiedza. Czyli to kobieta posiadaj±ca wiedzê, i to wiedzê tajemn±. Zg³êbia j± w mrocznym wnêtrzu chaty, z dala od ludzkich siedzib.
Wed³ug wierzeñ ¶redniowiecznych, w pewne okre¶lone dni, odbywa³y siê nocne zloty czarownic, tak zwane sabaty, na ³ysych szczytach gór, dok±d przybywa³y one na narady i zabawê, lec±c na miot³ach. Spotyka³y siê tam ustalaj±c plan szkód i utrapieñ, jakie przynios± ludziom w najbli¿szym czasie. W polskich opowiadaniach ludowych sabaty czarownic odbywa³y siê na £ysej Górze, w Górach ¦wiêtokrzyskich, w noc ¶wiêtojañsk±, to znaczy z 23 na 24 czerwca.
Czy boimy siê czarownic?
Postacie czarownic wystêpuj± w wielu s³awnych
opowie¶ciach ludowych w ca³ej Europie. Straszono nimi dzieci, wymuszaj±c pos³uszeñstwo. Pozosta³y ¶wiadectwem prymitywnych wierzeñ, dawnych obyczajów, nale¿± do historii kultury;
dzi¶ ju¿ nie strasz±, a przedstawiane jako szpetne
kobiety na miotle - nawet bawi± i ¶miesz±.
| |
Czym zajmuje siê ba¶niowa czarownica?
Czarownica rzuca uroki i czary, które wymy¶la noc± w swoim domu. Musi doskonale znaæ siê na zio³ach, lataæ na miotle i znaæ na pamiêæ wszystkie zaklêcia. Sporz±dza diabelskie napoje i trucizny. Czyta przysz³o¶æ z kryszta³owej kuli i fusów.
Do grona znanych czarownic zaliczamy podstêpn± i pró¿n± macochê królewny ¦nie¿ki. Jest ni± królowa, która chce pozostaæ najpiêkniejsz± kobiet± w królestwie. Pewnego dnia magiczne lusterko oznajmia macosze, ¿e piêkniejsza od niej jest ¦nie¿ka. Królowa postanawia j± u¶mierciæ, podaj±c zatrute jab³ko. ¦nie¿ka zapada w d³ugi sen, a czuwaj± nad ni± krasnoludki. Kiedy zjawia siê królewicz i ca³uje królewnê, z³y czar pryska.
Najbardziej s³awna wied¼ma to Baba Jaga,
zwana te¿ Bab± Jêdz±. Jest postaci± ze
starych ludowych bajek.
Pierwsi postaæ Baby Jagi opisali
bracia Jacob i Wilhelm Grimm w ba¶ni
"Ja¶ i Ma³gosia". Baba Jaga z tej ba¶ni
lubi zje¶æ t³u¶ciutkie dziecko. Kiedy
Ja¶ i Ma³gosia trafiaj± do jej chatki, wied¼ma zamyka Jasia w komórce,
¿eby go utuczyæ. Ale dziêki sprytowi Ma³gosi czarownica sama trafia do pieca.
| |
Jak rozpoznaæ czarownicê?
Czarownica, czyli wied¼ma, przera¿a samym swym wygl±dem.
Cechy czarownicy:
zniszczony spiczasty kapelusz
nos jak haczyk
wysuniêty podbródek
zmierzwione w³osy
czarne, podarte i pocerowane ³achmany
brodawki na nosie i twarzy
rêkawiczki bez palców
paznokcie d³ugie jak szpony
| |
Ka¿da profesjonalna wied¼ma winna posiadaæ czarnego kota, kryszta³ow± kulê, kocio³ do przygotowania mikstur oraz lataj±c± miot³ê.
Wolimy czarodziejki!
Czarodziejka to wró¿ka, która spe³nia dobre czary. Gotuje w kot³ach malinowe napoje, które lecz± choroby, a nawet zmartwienia. Czarodziejki lubi± dzieci, chêtnie pomagaj± biednym ludziom w ich k³opotach.
Tak± by³a matka chrzestna Kopciuszka, która wyczarowa³a jej piêkn± sukniê balow± i zmieni³a ró¿d¿k± myszy w rumaki, a dyniê w karocê.
Wró¿ki wygl±daj± zupe³nie inaczej ni¿ czarownice:
spiczasta czapka z welonem
prze¼roczyste skrzyde³ka
uroczy u¶miech
blond loki, d³ugie a¿ do ziemi
pow³óczysta i ³adna sukienka
ró¿d¿ka czarodziejska z ga³êzi g³ogu, cisu lub wierzby
Wró¿ki bywaj± jednak ró¿ne...
|
Jest chatka w lesie ukryta
W mchy i paprocie spowita
Noc± przy pe³ni ksiê¿yca
¦pi tam pewna czarownica
Jej miot³a z witek brzozowych
Sama wyrusza na ³owy
Jej kot czarny
Niby smo³a
Sam warzy w kocio³ku zio³a
Tak ¿e pod zielonym dachem
Snuj± siê dziwne zapachy
Ona nie czuje nie s³yszy
Bo sen w niebie j± ko³ysze
Bo p³ynie przez niebo chatk±
Jak zaczarowanym statkiem
Zofia Beszczyñska - Ko³ysanka czarownicy
|
Jak wie¶æ niesie, w miejscowo¶ci Ma³a Nêdza
Stoi wielki hipermarket Stara Jêdza.
Od produktów uginaj± siê rega³y,
Bo towarów asortyment jest wspania³y.
Lecz choæ mo¿na tam naprawdê wszystko dostaæ,
To zakupy w Starej Jêdzy rzecz nieprosta.
Kto chce w mig to poj±æ w sposób oczywisty,
Niech spróbuje znale¼æ wszystko z naszej listy:
Cztery ¿aby, piêæ paj±ków, kurze pierze,
Parê klipsów z u¶miechniêtym nietoperzem,
Jeden szkielet, dwa d³uga¶ne gnaty luzem,
Maskê kota z fioletowym wielkim guzem,
Czaszkê ptaszka, ma³± miot³ê odrzutow±,
Dwie pokrzywy (gotowan± i surow±),
Cztery jab³ka z wielgachnymi robalami
I buciki z czerwonymi kokardkami,
[...]
Garniec b³ota, s³ój pajêczyn, po³eæ sad³a,
Krzywe lustro, gadaj±ce dwa zwierciad³a,
Sze¶æ truj±cych i ¶mierdz±cych muchomorów
Oraz innych strasznych grzybków osiem worów.
Ma³gorzata Strza³kowska - Hipermarket Stara Jêdza [fragm.]
| |
|
Dom na krzywej ³apce,
Skrzypi krzywa furtka.
Przed domkiem na ³awce
Baba Jaga smutna.
Nikt nie lubi Baby Jagi ani krztyny,
Nikt do Baby nie przychodzi w odwiedziny,
Nikt "dzieñ dobry" jej nie powie, gdy j± spotka,
Nikt siê zatrzyma u jej p³otka..
Baba Jaga martwi siê i smuci:
- Ja ju¿ nie chcê z wszystkimi siê k³óciæ!
Czy s± mo¿e takie czary albo zio³a,
¯ebym mi³a siê zrobi³a i weso³a?
Joanna Papuziñska "Smutna Baba Jaga" [fragm.]
| |
A jakie ksi±¿ki przenios± Ciê w tajemniczy, zaczarowany ¶wiat magii,
w którym przez chwilê i Ty poczujesz siê wró¿k± lub czarownic±
(wed³ug uznania)?
Wiera Badalska "Jak oswoiæ czarownicê"
Shirley Barber "Z³ota wró¿ka"; "Wró¿ka i Gwiezdny Z±bek"
Czarodziejski ¶wiat wró¿ek (Zaczarowany Las)
Roald Dahl "Czarownice"
Natalia Ga³czyñska "O wró¿kach i czarodziejach"
Ksiêga wró¿ek i czarownic
Clive Staples Lewis "Lew, czarownica i stara szafa" (Opowie¶ci z Narnii)
Joanna Papuziñska "Nasza mama czarodziejka"
Otfried Preussler "Malutka czarownica"
Dorota Terakowska "Dzieñ i noc czarownicy"
Valerie Thomas "Wied¼ma Winifreda"
|
Bibliografia:
Daxelmuller Christoph "Magia, wied¼my i czarnoksiê¿nicy". Wroc³aw, Atlas 2004
Hill Douglas "Wied¼my i czarownicy: poznaj ¶wiat magii, dzieje, tajemnice i wierzenia ludzi uprawiaj±cych magiê". Warszawa, Arkady 1998
Ksiêga ba¶ni i mitów. Lublin, Wydawnictwo Pawe³ Skokowski 2001
Ksiêga wró¿ek i czarownic. Lublin, Wydawnictwo Pawe³ Skokowski 1998
Martin Jerzy W. "O czarach - marach". ¦wierszczyk 2004 nr 22 s. 5-6
Tylicka Barbara "Bohaterowie naszych ksi±¿ek: przewodnik po literaturze dla
dzieci i m³odzie¿y". £ód¼, Literatura 1999
|
|
|